Kredietverstrekkers en de algemene voorwaarden; ook wel bekend als de beruchte ‘kleine lettertjes’. Het is niet altijd een gelukkig huwelijk. Het komt geregeld voor dat consumenten die een lening – bijvoorbeeld in de vorm van een doorlopend krediet – afsluiten het gevoel hebben dat ze meer kosten maken dan eigenlijk zou moeten.
Inhoudsopgave
Nu kan dat gevoel op zich nogal snel ontstaan, en is het echt niet altijd terecht. Soms (en helaas zelfs regelmatig) is dat gevoel echter wel terecht. Dat bleek onlangs nog maar weer eens een keer toen het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening (Kifid) de Intermediaire Voorschotbank een tik op de vingers gaf. Het doorlopend krediet dat een klant bij deze financiële instelling had afgesloten bleek voor de consument in kwestie duizenden euro’s duurder uit te pakken dan hij van tevoren mocht verwachten.
De Intermediaire Voorschotbank is een dochteronderneming van Credit Agricole. Deze grote Franse kredietverstrekker bleek bij nader inzien nog een stuk verder in de problemen te zitten dan al werd aangenomen. Want De Intermediaire Voorschotbank lijkt niet de enige dochteronderneming te zijn waar het een en ander op de hoogte van de rente en de communicatie richting klant aan te merken valt.
Online prospectus zorgt voor problemen
Dat de zaak met betrekking tot de doorlopende kredieten verder reikt dan alleen de Intermediaire Voorschotbank werd duidelijk met dank aan de consument die zaak in eerste instantie bij het Kifid aanhangig had gemaakt. Deze persoon was er overduidelijk goed ingedoken want hij kwam erachter dat de online prospectus waarin de gewraakte – te hoge – rentetarieven stonden vermeld ook bij een aantal andere dochterondernemingen van Credit Agricole gebruikt werden. Dat de consument in kwestie terecht ageerde tegen de op die manier verstrekte informatie en door het Kifid in het gelijk werd gesteld heeft dus mogelijk verstrekkende gevolgen.
Dochters van Credit Agricole
Hoewel Credit Agricole niet direct de meest bekende financiële instelling is die op de Nederlandse markt actief is zijn toch duizenden Nederlanders klant bij deze instelling. Of preciezer geformuleerd: bij een van de betreffende dochterondernemingen. Het televisieprogramma Kassa deed hier onlangs onderzoek naar en kwam tot de conclusie dat de betreffende prospectus in de periode tussen 2002 en 2013 door minimaal vier dochterondernemingen van Credit Agricole gebruikt werd. De dochterondernemingen in kwestie: Finata Bank, Mahuko Financieringen, Interbank en NVF Voorschotbank. Naar schatting zo’n 15.000 Nederlanders zouden jarenlang nodeloos te veel hebben betaald. Volgens Rob Leijssen, een advocaat die door Kassa is gesproken en die onlangs een zaak won die ook te maken heeft met (onterechte) renteverhogingen, gaat het bij het te compenseren totaalbedrag over “vele miljoenen euro’s”. De enige reactie die Credit Agricole over deze kwestie gaf was volgens Kassa dat “het om een individueel geval gaat en dat ze wegens privacy-redenen geen informatie geven.” In dit commentaar gaat Credit Agricole dus duidelijk niet in op de situatie bij de dochterondernemingen, maar slechts op het geval waarbij het Kifid al uitspraak heeft gedaan. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Laatst bijgewerkt op 26 september 2024 door Joris van Leeuwen.